Ελαιόλαδο και οξύτητα
Καταχώρηση 2015/03/09
Στις ενδείξεις του τυποποιημένου ελαιόλαδου, που θα βρει ο καταναλωτής στα καταστήματα τροφίμων, καλό είναι, να είναι προετοιμασμένος, ότι σε ελάχιστες περιπτώσεις, θα δει αναγραφή της τιμής της οξύτητάς του.
Τούτο συμβαίνει διότι ο τυποποιητής είναι υποχρεωμένος να αναγράφει μόνον την κατηγορία του ελαιολάδου και προαιρετικά την οξύτητά του.
Πιο συγκεκριμένα, οι παρακάτω κατηγορίες ελαιολάδου επιτρέπεται
να διακινούνται και να πωλούνται ενδοκοινοτικά σε επίπεδο λιανικού εμπορίου:
1) Παρθένα ελαιόλαδα
1α) Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο
1β) Παρθένο ελαιόλαδο
2) Ελαιόλαδο αποτελούμενο από εξευγενισμένα ελαιόλαδα και παρθένα ελαιόλαδα
Στο "εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο", που είναι και η καλύτερη ποιότητα ελαιολάδου που κυκλοφορεί στο εμπόριο, η οξύτητα δεν είναι δυνατόν να υπερβαίνει το 0,8%
Στο "παρθένο ελαιόλαδο", η οξύτητα δεν είναι δυνατόν να υπερβαίνει το 2%
Στο "ελαιόλαδο αποτελούμενο από εξευγενισμένα ελαιόλαδα και παρθένα ελαιόλαδα", η οξύτητα δεν είναι δυνατόν να υπερβαίνει το 1%
Ο τυποποιητής έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο δυνατότητες :
α) να αναγράφει μόνον την ονομασία του τυποποιημένου ελαιολάδου, οπότε ο καταναλωτής αυτόματα θα βγάζει συμπεράσματα για την οξύτητά του
β) να αναγράφει την ένδειξη της οξύτητας ή την τιμή της ανώτατης οξύτητας.
Σε αυτή την περίπτωση έχει την υποχρέωση να αναγράφονται με χαρακτήρες του ιδίου μεγέθους και στο ίδιο οπτικό πεδίο ΚΑΙ οι τιμές των χημικών παραμέτρων : του δείκτη υπεροξειδίων, της περιεκτικότητας σε κηρούς
και της απορρόφησης στο υπεριώδες φως.